Sprzeczności nieprzystających do siebie elementów

„Obrazy fabularne” to tytuł wystawy malarstwa Tomasza Kalitko, jaka zostanie otwarta 20 stycznia o godzinie 18.00 w Galerii Muzeum S. Staszica w Pile.

„Obrazy fabularne” to wystawa oparta na sprzeczności nieprzystających do siebie elementów. Jest czymś w rodzaju panoptikum. Inspiracją dla takiej formy prezentacji był kształt galerii, jej dwubiegunowość, strona prawa i lewa, dobra i zła... Podzieliłem ją na dwie części, warsztatowo nazywając je: „Codzienność” i „Imaginacja”. Skład wystawy stanowi w pewnym sensie uziemienie problemu dwoistości ludzkiej natury, a jej egzemplifikacją są serie obrazów zaprezentowane w galerii. [...]

Przemierzając codziennie dziesiątki kilometrów nowojorskiego metra, uodporniłem się na fajerwerki bodźców wielokulturowej społeczności. Nawet tam przenosiłem się w przestrzeń wyobrażoną razem z tysiącami osób – czytającymi, kreującymi światy alternatywne, snującymi plany na przyszłość – składającymi ze swoich pensji pomosty między wagonikami metra codziennej migracji a rodzinnymi domkami na przedmieściach z amerykańskiego snu.

W moim malarstwie nie zależy mi na bezpośrednim dotykaniu problemu. Dlatego tak chętnie używam konwencji do obrazowania codziennej brutalności, dlatego szablon pomaga mi w tym, by opowiedzieć o „naznaczeniu” w społeczeństwie miejskim. Często powracają do mnie słowa wielkiego artysty Romana Polańskiego: „Granica między fantazją a rzeczywistością była u mnie zawsze beznadziejnie zamazana”. W tym kontekście „Obrazy fabularne” to spektakl oparty na kontrastach wynikających z przenikania się dwóch światów – realnego i wymyślonego. Gdzie narracja szkatułkowa głównego bohatera zaciera się z jego projekcjami oraz słabościami i tworzy nową alternatywną wizję zdarzeń.

Na koniec chciałbym przywołać słowa mojego przyjaciela prof. Tomasza Psuji, który kiedyś w ten sposób o mnie napisał: „Artysta ma świadomość konsekwencji z budowanych w mediach przekazów, w których w ramach standardów mieści się szyderstwo, monopol na wiedzę i ocenę faktów, satysfakcja lub kpina z czyjegoś cierpienia, lub innych preferencji kulturowych, i że kształtują one de facto lub przynajmniej afirmują okrucieństwo albo też afirmują zwyczajne chamstwo. Artysta nie chce wpisać się w tę część naszej rzeczywistości i unika w swoich narracjach elementów piętnujących, naznaczających nieodwracalną oceną ludzi i ich zachowania czy sytuacje. Pozostawia tę kwestię na zewnątrz obrazu. Nie jest to sprawa przyzwolenia czy krytyki. Kalitko nie chce być sędzią ani durnym arbitrem, jakich swoiste tsunami – zalew z opróżnianych inkubatorów obecnie przeżywamy. Z jego obrazów emanuje zgoła coś innego. Jest to szacunek i przychylne zainteresowanie dla człowieka w zbiorowości, jak i dla osobliwości i tajemnicy jego pojedynczego bytu”.

Tomasz Kalitko
(fragment tekstu z katalogu wystawy „Obrazy fabularne”)

Tomasz Kalitko - ur. 30.01.1979 w Gorzowie Wlkp. W 1999 ukończył z wyróżnieniem i oceną celującą Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych. W roku następnym rozpoczął studia w Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu na Wydziale Malarstwa. W 2003 wyjechał na stypendium do Uniwersytetu Sztuki i Designu w Cluj-Napoca, stolicy Transylwanii w Rumunii. Następnie przez pół roku zbiera inspiracje, przebywając w Nowym Jorku (2004). W 2006 obronił dyplom z malarstwa w pracowni prof. Jana Świtki (wyróżnienie i ocena celująca). Dyplom wyróżniony także przez Galerię "Profil" w Konkursie im. Marii Dokowicz. W 2007 na Międzynarodowych Warsztatach Malarskich zdobył I miejsce ufundowane przez Marię i Marka Pieńkowskich, a w 2011 został laureatem stypendium Marszałka Woje- wództwa Wielkopolskiego w dziedzinie kultury.

Pracę doktorską pt. "Wielość perspektyw miejskich narracji" obronił w 2011. Od 2016 jest prodziekanem Wydziału Malarstwa i Rysunku na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu oraz p.o. kierownika VI Pracowni Malarskiej. Jest także liderem zespołu muzycznego "Panoptikum".

Wystawa prezentowana będzie do 14 lutego br.