Serwowanie odgrzewanych kotletów

W ostatnim czasie widoczna jest zmiana kierunku programów rozrywkowych w stacjach telewizyjnych. Nie wynika ona, niestety, z nadmiernej pomysłowości rodzimych producentów w tworzeniu show, a raczej z totalnej indolencji.

Widzom znudziły się już tańce na lodzie i gotowanie na żywo przed jury, więc postanowiono zaserwować odgrzewane kotlety. Jak wiadomo tak podana potrawa nie smakuje zbyt dobrze; to trochę, tak jak spotykanie się po latach z byłą dziewczyną. Niby wszystko dobrze, ale jednak coś nie tak...

W ten właśnie sposób telewizja „żeni” nas - diabli już wiedzą, po raz który - z kolejnymi edycjami tych samych programów: Idol, Milionerzy, Agent. Wszystko byłoby w porządku, gdyby z każdym kolejnym Masterchefem rodził się polski Gordon Ramsey, a z Idola wychodził wokalista pokroju Roberta Planta. Wyniki są jednak mizerne, by nie powiedzieć fatalne. Najlepszym kucharzem w Polsce został chłopak, który dzisiaj występuje w reklamach, ale swoją książkę wydał już kilka dni po wygranym programie. Doskonale zdaję sobie sprawę, że cały zabieg polegał jedynie na wklejeniu jego twarzy na okładkę po zakończonym finale programu, ale fakt pozostaje faktem. Z kolei we wszystkich wokalno-muzycznych show na palcach jednej ręki można policzyć tych, którym udało się zrobić karierę. A dłoń drwala wystarczyłaby, aby zliczyć tych, którzy robią coś naprawdę wartościowego.

Najgorsze jednak jest to, że media bezwstydnie lansują beztalencia, każąc słuchaczom wierzyć, że to co wpada do ich ucha jest sztuką najwyższych lotów. Apogeum artystycznej żenady osiąga Kamil Bednarek – pozbawiony głosu i dykcji wyjec, którego tekstów piosenek nie sposób zrozumieć, co akurat warto zapisać po stronie plusów. Bednarek próbuje grać reggae, lecz zdecydowanie mu to nie wychodzi. Bob Marley przez sen i po wypaleniu czterech jointów napisałby utwór, na skomponowanie którego Bednarkowi nie starczyłoby życia.

Na dodatek wiecznie kretyńsko uśmiechnięty Kamilek przedstawia się jako zdeklarowany patriota, żyjący w myśl hasła: „Bóg, honor, ojczyzna”, co w naszym kraju niebezpiecznie kojarzy się z ksenofobią i nietolerancją, a samo w sobie kłóci się z pokojowo nastawionym ruchem rasta.

Ale - jakie czasy, taka telewizja. A jaka telewizja - tacy idole.