Dotacje na sport muszą być dzielone sprawiedliwiej - uw

Z Tomaszem Jopkiem, radnym Rady Miasta Piły z listy Stowarzyszenia Porozumienie Samorządowe, rozmawia Mariusz Szalbierz.

Dzisiaj odbyła się komisja spraw społecznych, na której podjęto temat dofinansowania sportu dzieci i młodzieży w Pile. O co w nim chodzi?
- Projekt, nad którym pracowałem z radną Emilią Piechocką i radnym Zbigniewem Pyziakiem, oparty jest na analizie pozycji sportowej gminy Piła oraz udziału pilskich klubów w ogólnopolskim współzawodnictwie sportowym systemu Sportu Młodzieżowego Ministerstwa Sportu i Turystyki. Moim zdaniem pozycja danego klubu w tym współzawodnictwie - a klubów sportowych w naszym mieście mamy ponad sto - wynikająca z ilości zdobytych punktów, powinna stać się obiektywną podstawą do prac na wysokością przyznanych przez miasto dotacji na realizację zadań publicznych w zakresie kultury fizycznej. Uważam, że najbardziej sprawiedliwym kryterium warunkującym wielkość dotacji powinien być procentowy udział danego klubu w ogólnym dorobku punktowym Gminy Piła.

I co z tych wyliczeń wynika?
- Opracowując projekt bazowaliśmy na latach 2015, 2016 i 2017. Przez te trzy lata z klubów klasyfikowanych w punktacji systemu sportu młodzieżowego, na czele "procentowego" dorobku danego klubu w stosunku do dorobku punktowego Gminy Piła przodowały KS Gwardia Piła i PLKS Gwda Piła, w latach 2016 i 2017 na trzecim miejscu był UKS "3" Piła, a w roku 2015 PTPS Piła. Przeliczając zdobyte punkty na przyznane finanse, mamy naprawdę zaskakujące wyniki. Otóż - oprę się tutaj na danych z roku 2017 - jeden zdobyty punkt w UKS "3" Piła przełożył się na ledwie 167,83 złotych dotacji, w KS Sporty Walki Piła na 266,67 złotych, w PLKS Gwda Piła na 283,66 złotych, w KS Gwardia Piła przekładał się na 316,13 złotych dotacji, w SKS Inter-Continental Piła na 1.166,67 złotych, w UKS SMS Joker Piła na 1.189,41 złotych, w WKS Sokół Piła na 1.463,41 złotych, w UKS Iskra Piła na 2.750 złotych, a w PTPS Piła aż na 3.400 złotych dotacji. Z tego przeliczenia wynikają ogromne dysproporcje w "wycenie" zdobycia jednego punktu. Na przykład zawodnicy klubu Sporty Walki są pod tym względem kilkunastokrotnie mniej "wycenieni", niż siatkarki. Uważam, że takie dzielenie pieniędzy na sport jest mocno niesprawiedliwe i trzeba coś z tym zrobić, jeśli nie chcemy zniechęcić młodych ludzi do uprawiania sportu.

Czy, jeśli dobrze rozumiem, fundament systemu finansowego wsparcia rozwoju sportu ma opierać się na dofinansowaniu klubów, które uczestniczą i zdobywają punkty we współzawodnictwie systemu sportu młodzieżowego w Polsce?
- Dokładnie tak. Dofinansowane kluby powinny spełniać warunki licencjonowanej przynależności do Polskiego Związku Sportowego, zaś trenerzy realizujący szkolenie w dotowanym klubie powinni posiadać licencje trenerskie/instruktorskie Polskiego Związku Sportowego. Punktem wyjściowym byłaby kwota 400,00 zł za punkt, a wyliczenia obejmowałyby średnie wartości z ostatnich 3 lat. Ponadto kluby, których zawodniczki i zawodnicy zakwalifikowali się do reprezentacji narodowej na imprezy mistrzowskie, otrzymywaliby z tego tytułu dofinansowanie. W mojej propozycji jest to 1500 zł za udział w mistrzostwach Europy, 2500 zł za udział w mistrzostwach świata i 5000 zł za udział w igrzyskach olimpijskich.

Co zaś tyczy się dyscyplin nieujętych w systemie współzawodnictwa sportu młodzieżowego, tu również komisja musi wypracować jak najbardziej rzetelną propozycję finansowania. Reasumując: powinniśmy pójść dwufalowo, a więc podzielić kluby na te, które zdobywają punkty systemie współzawodnictwa sportu młodzieżowego, i na te kluby, stowarzyszenia, organizacje, które takiej możliwości nie mają. Suma zdobytych punktów za rok 2017 wyniosła 532,06, co przy przyjęciu kwoty 400 zł za punkt daje ponad dwieście tysięcy złotych. W 2018 roku 473,96 punktów x 400 złotych to mniej, niż dwieście tysięcy złotych. Tymczasem budżet zaplanowany w 2019 roku na sport młodzieżowy opiewa na kwotę 570.460 złotych. Tak naprawdę jest więc co dzielić, rzecz w tym, by dzielić to jak najbardziej sprawiedliwie i dla każdego klubu młodzieżowego. Nie możemy iść w zawodowstwo, bo w końcu te kluby z tradycjami nie wytrzymają takiego "ciśnienia".

To wszystko, oczywiście, to na razie jedynie propozycja, ale uważam, że powinna być ona przedmiotem poważnej analizy, do czego będę namawiał moje koleżanki i kolegów radnych z komisji. Następne spotkanie chcemy zorganizować z działaczami klubów sportowych i przedstawicielami Urzędu Miasta - wierzę, że wspólnymi siłami wypracujemy w tej sprawie satysfakcjonujące wszystkich porozumienie.

Dziękuję za rozmowę.