Postać niezwyczajna - żołnierz, artysta, fotograf

Dzisiaj o godzinie 14.00 w Młodzieżowym Domu Kultury w Pile otwarta zostanie wystawa "Powstaniec wielkopolski Antoni Knajdek - żołnierz, artysta, fotograf". Tego dnia rodzina Antoniego Knajdka przekaże pamiątki po nim do Wielkopolskiego Muzeum Niepodległości w Poznaniu.
 
W programie spotkania pod hasłem "100 lat wolności" odbędzie się także promocja tomiku poezji pt. "Niepodległa. Moje wiersze" - Aleksandry Bogdan z domu Snadna, wydane z okazji 100. rocznicy odzyskania przez Polskę niepodległości oraz prezentacja wydawnictw o Powstaniu Wielkopolskim ze zbiorów Powiatowej i Miejskiej Biblioteki Publicznej im. P. Szumana w Pile.

Antoni Knajdek (1897-1975) to postać niezwyczajna. Żołnierz armii pruskiej, powstaniec wielkopolski, uczestnik wojny polsko-sowieckiej, pracownik polskiej Straży Celnej, a zarazem fotograf z duszą artysty. Urodził się w Plewiskach koło Poznania, gdzie ukończył niemiecką Katolicką Szkołę Powszechną, a następnie uczył się zawodu fotografa. Jako powstaniec uczestniczył w oswobodzeniu Poznania, krótko walczył w rejonie Wyrzyska, a później na froncie zachodnim m.in. w rejonie Wolsztyna, Kopanicy, Małego i Wielkiego Grójca, Nowej Wsi i Zbąszynia. Od 1927 roku prowadził zakład fotograficzny w Łobżenicy, z którą związał się do końca życia. Tam założył rodzinę i działał społecznie. Awansowany do stopnia podporucznika Wojsk Wielkopolskich i odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski  i Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym. Pochowany został na łobżenickim cmentarzu. W swoim "Notatniku rysunkowym" przedstawiał żołnierskie sceny z Powstania Wielkopolskiego oraz szkice  znanych mu postaci.

Wystawa w MDK - zorganizowana dzięki życzliwości jego wnuczki, Barbary Jasińskiej - prezentuje dokumenty z bogatego życia Antoniego Knajdka oraz wybrane obrazy z "Notatnika rysunkowego".  

Aleksandra Bogdan z domu Snadna urodziła się w 1929 roku w Krotoszynie. Jest córką podoficera Wojska Polskiego. Do 6. roku życia mieszkała w rodzinnym mieście, na terenie 56 Pułku Piechoty im. Tadeusza Kościuszki. Następnie przez 22 lata, od 1938 do 1958 roku, mieszkała w Poznaniu. W czasie Poznańskiego Czerwca 1956 - w dniu 28 czerwca - została trzykrotnie postrzelona na moście teatralnym, jedna z kul trafiła w głowę.

Jest członkiem Stowarzyszenia Poznański Czerwiec 1956 przy Zakładach Cegielskiego w Poznaniu. Odznaczona została Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski nadanym przez Prezydenta RP profesora Lecha Kaczyńskiego.
W latach 1980-2014 mieszkała w Pile na osiedlu Górnym. W październiku 2014 roku powróciła do Poznania.

"Moje wiersze" to niepowtarzalny, pełen emocji dziennik, w którym autorka opiewa swą miłość do Ojczyzny - Polski. To teksty patriotyczne, nierzadko patetyczne i narracyjne osadzone w historii 100-lecia Niepodległej, pisane z serca, bardzo osobiste i pełne nadziei. Nie brak w tomiku wierszy lirycznych opisujących piękno przyrody, a także wierszy refleksyjnych, w których ujawnia się wrażliwość poetycka autorki.