Talent za 12 groszy

Jakieś dwadzieścia lat temu skakałem pod sceną pilskich klubów na koncertach Kultu czy Kazika Na Żywo. Mogę nawet powiedzieć, że byłem wtedy ich fanem, a i pewien sentyment do tej muzyki pozostał we mnie do dzisiaj.

Teraz Kazik wypuścił w eter swój najnowszy singiel zatytułowany "Wiara". Niestety, dzisiejszy Staszewski to cień samego siebie sprzed lat, kiedy niezwykle celnie oddawał słowami piosenek obraz absurdalnej peerelowskiej rzeczywistości. Tekst "Wiary", choć z jego sensem się utożsamiam, jest trywialny, prosty, wręcz prostacki, ociera się o grafomaństwo. Sama zaś muzyka znalazłaby swoich najgorętszych amatorów wśród uczestników wiejskiej potańcówki.

Nie przemawia przeze mnie złośliwość wobec Kazika. Wręcz przeciwnie. Rozumiem, że artysta to nie buhaj rozpłodowy i jego twórcza płodność może się wypalić. Szczególnie po dziesiątkach nagranych płyt, w tym wielu ważnych dla polskiego rocka i ruchu kontrkulturowego lat 80. i 90. Chodzi jednak o to, że czasami trzeba po prostu wiedzieć, kiedy ze sceny zejść. Albo na jakiś czas zamilczeć.

Może pandemiczna przerwa dobrze Kazikowi zrobi, bowiem najbardziej wiarygodny jest artysta głodny. Zawsze to lepiej, niż rozmieniać swój talent na 12 groszy.