Pinokia od deformy oświaty

Poczynania rządu codziennie przynoszą wiele tematów dla felietonistów. Mnie, emerytowanemu belfrowi, szczególnie bliskie są działania związane z "deformą" oświaty, przedstawiane przez panią premier i panią minister jako znakomicie przygotowane i mające przynieść wymierne korzyści dzieciom, nauczycielom i w ogóle wszystkim.

Nie ukrywam, że w momencie powoływania do życia gimnazjów sceptycznie zapatrywałem się na nowy twór. Ale mijały lata, uczniowie się oswoili z nową, gimnazjalną rzeczywistością; nauczyciele doszkolili się „w temacie” postępowania z nastolatkami w wieku trudnym, znaleźli nowe pomysły na pracę z młodzieżą, samorządy dwoiły się i troiły, by sprostać wyzwaniom stawianym przed oświatą w XXI wieku. Powstawały nowe szkoły, hale sportowe, specjalistyczne pracownie, tworzone były ciekawe programy, uczniowie awansowali w międzynarodowych rankingach, zachowywali się coraz doroślej – doroślej nawet jak na swój wiek metrykalny. Czyli okazało się, że w zasadzie nie jest tak źle, jak się mówiło…

Ale gdzieś tam nadal w pamięci tkwiły utrwalone stereotypy – „gimnazjum to zło!”. Jak zło, to „wyplenić do korzeni, zniszczyć, wdeptać w ziemię, zaorać”. A jeszcze do tego odezwały się sentymenty u pani premier, pani minister i pewno u innych osób. Skoro wyszliśmy na ludzi będąc absolwentami 8-klasowych podstawówek, to dlaczego nie wrócić do tego co było? No i wrócono, dobrze choć, że za podstawę „deformy” nie wzięto sentymentu Prezesa, który kończył podstawówkę tylko 7-klasową.

Wysmażono nam pasztet 8+4 zamiast 6+3+3 – ktoś mógłby powiedzieć: „O co chodzi? I tu i tu jest w sumie 12”. Niby fakt, ale obecnie obowiązek szkolny to lat 9 (podstawówka + gimnazjum), a w nowym modelu będzie tylko 8 lat podstawówki. Konia z rzędem temu, kto udowodni mi czarno na białym, że w osiem lat nauczymy się więcej, niż w lat dziewięć.

Poza tym do końca nie wiadomo, czego i ile będą się uczyć dzieci; eksperci mieszają z błotem to co już w zakresie programów nauczania wysmażono; samorządowcy łamią ręce tworząc nowe rejony szkolne i myśląc jak nie zmarnować gigantycznych pieniędzy władowanych w modernizację bazy oświatowej, dyrektorzy szkół nie śpią po nocach, bo z doświadczenia wiedzą, jaki bałagan czeka ich w latach nadchodzących, a rodzice maluchów już wiedzą, że ich 3-latki najprawdopodobniej do przedszkola się nie dostaną.

Kiedy już bałagan w oświacie został zrobiony na całego, kiedy Sejm i Senat przyjął a prezydent podpisał stosowną ustawę, na protesty ZNP i nauczycieli jest tylko jedna odpowiedź: „rząd nie jest stroną w konflikcie, protest dotyczy linii nauczyciel-dyrektor”.

Nie dość, że wysmażyli nam ten niestrawny bigos, to jeszcze kłamią w żywe oczy! Ot grupa Pinokiów u władzy!