Jestem jak dziewczyna do wynajęcia

Poznaliśmy się ponad ćwierć wieku temu, kiedy grał bluesa. Ale tamten okres to jedynie maleńki wycinek w jego bogatym muzycznym życiorysie.

Mieszkanie przy dawnej ulicy Buczka w Pile. W kąciku z jednej strony tapczanu stoją futerały z saksofonem i klarnetem. Z drugiej, przy oknie, wielkie, dwupoziomowe akwarium. Za oknem widok na obecną ulicę Staromiejską.

Na tle akwarium robię Romkowi zdjęcia. Na półgalowo, w koszuli orkiestry dętej w Czarnkowie. Potem zadecyduję, które wybrać: to z klarnetem? A może to z saksofonem?

Stół zasypują archiwalia: dziesiątki fotek, wycinków prasowych, broszur, dyplomów, podziękowań, drobnych pamiątek. Nie myślałem, że Romek tyle tego zebrał. A są jeszcze medale, odznaczenia... Za rozwój ZNTK w Pile. Za rozwój Województwa Pilskiego. Za wybitną pracę społeczną w amatorskim ruchu muzycznym. Za aktywne włączenie się w życie gminy Wieleń. Za osiągnięcia kulturalne i artystyczne. Zasłużony Działacz Kultury. "Złota Odznaka z Laurem" Polskiego Związku Chórów i Orkiestr…

Już wiem, że w tym bogactwie zdarzeń trudno będzie utrzymać chronologię.

*

Od czego więc zacząć? Może od formalności, że Romek tak naprawdę ma na imię Romuald. Romuald Wiza, pilanin, rocznik 1949. Dwa lata przed jego przyjściem na świat rodzice przeprowadzają się z Goraja do Piły. Ojciec podejmuje pracę w ZNTK jako ogrodnik, matka zajmuje się domem. Oboje muzykują. Tato gra na skrzypcach, mama na mandolinie i akordeonie, guzikówce Hohnera, oboje także na organkach.

Romuald ma dziesięć lat, gdy rodzice zapisują go do klasy skrzypiec w ognisku muzycznym w Domu Kultury Kolejarza. Zajęcia prowadzi Jan Karwecki, skrzypek i puzonista, dyrygent orkiestry młodzieżowej i chóru.

W 1963 roku 14-letni Romek rozpoczyna naukę w zawodzie ślusarza w szkole zawodowej przy ZNTK w Pile.

- Znałem nuty, po pół roku grałem w przyzakładowej orkiestrze dętej na saksofonie. Instruktorem w klasie saksofonów i klarnetów był pan Maksymilian Górecki.

Wkrótce kapelmistrz i dyrygent orkiestry Michał Jarocki przyjmuje go także do założonego przez siebie w 1964 roku big-bandu. Patronat nad zespołem sprawuje Związek Zawodowy Kolejarzy. Trzy lata później występują w Polanicy Zdroju na Ogólnopolskim Przeglądzie Zespołów Instrumentalnych Wokalnych i Piosenkarzy, imprezie promującej wykonawców działających pod pieczą związków zawodowych.

Kiedy w 1968 roku o Romka upomina się wojsko, przez dwa lata służby zasadniczej też nie zrywa z muzyką. Otrzymuje przydział do wojskowej orkiestry dętej w Jednostce Inżynieryjno-Budowlanej nr 2377 przy ulicy Mireckiego w Pile, gdzie kapelmistrzem jest sierżant Albin Koźlinka. Gra również w popularnym wówczas big-bandzie "Dobosze".

Po zwolnieniu do rezerwy wraca do orkiestry dętej ZNTK. Jednocześnie występuje w big-bandzie Albina Koźlinki, działającym przy Domu Kultury Kolejarza w Pile. Kilkukrotnie pojawiają się na Ogólnopolskim Festiwalu Piosenkarzy i Zespołów Amatorskich w Jeleniej Górze, w 1972 roku zwyciężają w programie telewizji poznańskiej "Muzykują i pracują", koncertują w NRD.

W tym samym czasie wstępuje w szeregi popularnej w regionie pilskim formacji "Forum ad Libitum", kierowanej przez Wiktora Sędzińskiego.

Cały artykuł w naszym miesięczniku.