Białośliwie: 800 lat i jeden rok

"W białośliwskim parku u podnóża pagórka, tam kędy wartka strużka płynie, leży przeogromny kamień. Aby go objąć, trzeba 8 par rąk takich jak twoje. Nie próbuj go podważyć, bo nawet nie drgnie. Przy kamieniu chętnie zatrzymuje się przechodzień…" - tak zaczyna się legenda o Białośliwiu, opracowana kiedyś przez Teresę Kaźmierczak, polonistkę, która kształciła w znajomości języka ojczystego kilka pokoleń białośliwian.

Białośliwie to jedna z najstarszych miejscowości historycznej Krajny. Według miejscowych podań jego nazwa miała pochodzić od białego kwiatostanu śliw, które gęsto porastały pagórkowate tereny, na których wieś się rozlokowała.

Pewne jest, że po raz pierwszy w źródłach historycznych Białośliwie pojawiło się w łacińskim testamencie Świętosława I z rodu Pałuków, sygnowanym na 1216 rok. Co prawda oryginał dokumentu nie zachował się do naszych czasów, ale jego treść znana jest z XVIII-wiecznej kopii, którą sporządzono z oryginalnego pergaminu.

Przed rokiem, w 800-lecie spisania ostatniej woli Świętosława I, miejscowość rozpoczęła obchody swoich urodzin.

- Przez osiemset lat przeminęło wiele pokoleń i wiele wydarzeń dziejowych przetoczyło się przez te ziemie. Dzisiaj my tu żyjemy i mamy świadomość, że nie jesteśmy pierwszymi ani ostatnimi gospodarzami tej ziemi – przypomniał Wojciech Coblewski, historyk, autor herbu gminy Białośliwie i monografii Białośliwia, dyrektor białośliwskiego gimnazjum.

- A ponieważ wszystko przemija zaapelowałem, abyśmy wspólnie zadbali o to, by Białośliwie utrwaliło w pamięci współczesnych oraz naszych następców swój dostojny jubileusz 800-lecia. Aby każdy z nas poczuł, że jest cząstką i to ważną cząstką naszej społeczności – opowiada wójt Krzysztof Rutkowski.

Cały artykuł w naszym miesięczniku we wkładce Fakty Białośliwskie.