Zasłużony pilanin zostanie patronem ronda na Koszycach

Pilanin i społecznik Henryk Kamiński będzie patronem ronda u zbiegu ulic: Promienna, Światowida i Staropolska na pilskich Koszycach. Uchwałę w tej sprawie podjęła Rada Miasta Piły.

Z wnioskiem o uhonorowanie zasłużonego dla miasta działacza wystąpił Oddział Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego w Pile im. Henryka Kamińskiego, który w tym roku obchodzi jubileusz 70-lecia działalności.  

Henryk Kamiński, ur. 25 maja 1930 roku w Ostrowie Wielkopolskim, zm. nagle 22 grudnia 2000 roku w Pile. Inżynier mechanik, nauczyciel, działacz Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego. Syn Stanisława i Zofii Piechockiej. Żonaty od 1956 z Grażyną Marią Zielińską (1933). Ojciec trojga dzieci: córek - Joanny (1957, mgr turystyki, działacz turystyczny) i Agnieszki (1972, mgr inż. Budownictwa) oraz syna Włodzimierza (1960, ekonomisty transportu lądowego, nauczyciel). W 1950 roku zdał maturę w Ostrowie Wielkopolskim; w 1954 ukończył Wydział Mechaniczny Szkoły Inżynierskiej w Poznaniu. Pierwszą pracę, od 3 marca 1954 do 30 kwietnia 1959, podjął na stanowisku głównego technologa Fabryki Obrabiarek w Pleszewie. W 1959 roku został służbowo przeniesiony do Piły. Od 1 września 1962 do 31 grudnia 1975 pracował na różnych stanowiskach w Pilskiej Fabryce Żarówek „Lumen”. Ustawicznie podnosił swoje kwalifikacje. Był pionierem budowy maszyn lampowych. Zgłosił 13 wdrożonych projektów racjonalizatorskich. Reprezentował „Lumen” w kontaktach technologicznych i wymianie naukowo-badawczej z firmami branży oświetleniowej w Czechosłowacji, Jugosławii, Austrii i w Indiach.

Od 1 stycznia 1976 do 31 grudnia 1977 kierował jako dyrektor Zakładem Gospodarki Mieszkaniowej Wojewódzkiej Spółdzielni Mieszkaniowej w Pile. Jednocześnie został powołany przez Radę Nadzorczą na stanowisko wiceprezesa Pilskiej Spółdzielni Mieszkaniowej Lokatorsko-Własnościowej. Funkcję tę pełnił społecznie. Natomiast po usamodzielnieniu się od 1 stycznia 1978 Pilskiej Spółdzielni Mieszkaniowej, Rada Nadzorcza Spółdzielni uchwałą z 17 stycznia 1978 powierzyła mu funkcję Prezesa Pilskiej Spółdzielni Mieszkaniowej Lokatorsko-Własnościowej. Pełnił ją do 31 października 1987, tj. do dnia przejścia na emeryturę.

Innym rozdziałem jego życia była praca w zawodzie nauczyciela. Uczył w Szkole Dekoratorstwa i Reklamy w Pile, od 1 września 1962 do 31 sierpnia 1963. Wykładał przedmioty zawodowe w Technikum Mechanicznym w Pile, od 1 września 1964 do 26 czerwca 1979. Był także nauczycielem przedmiotu „praca-technika” w Szkole Podstawowej w Ujściu, od 1 grudnia 1987 do 31 sierpnia 1989.

Był członkiem i działaczem Związku Harcerstwa Polskiego. Do 1962 pracował w ZHP jako instruktor. Jego posłannictwem stała się jednak działalność w Polskim Towarzystwie Turystyczno-Krajoznawczym, do którego należał od 1 lipca 1959 roku. Był prezesem Koła przy Pilskim Przedsiębiorstwie Sprzętu Rolniczego, członkiem Zarządu Oddziału PTTK w Pile w latach 1962-1964, członkiem Oddziałowego Sądu Koleżeńskiego 1964-1967 i prezesem Zarządu Oddziału w Pile w latach 1964-2000, do chwili śmierci.

Pełnił także funkcje kierownika Pilskiego Ośrodka Programowego PTTK (1993-2000) i wiceprezesa Zarządu Wojewódzkiego PTTK w Pile (1975-1991). Dla podkreślenia jego zasług dla Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego w regionie, Uchwałą nr 2 Zjazdu Oddziału PTTK w Pile z dnia 30 marca 2005 roku Oddział w Pile nosi jego imię.

Za sprawę najważniejszą uznał zapewnienie Oddziałowi własnej, niezależnej bazy lokalowej. Początkowo był to lokal przy ul. 11 listopada, później wspólnie z ZW PTTK przy ul. Ludowej 11, a następnie lokal przy ul. Śródmiejskiej będący własnością Oddziału do dzisiaj. Po likwidacji ZW PTTK i powołaniu Pilskiego Ośrodka Programowego udało mu się uzyskać środki na etat dla pracownika programowego. Był organizatorem wielu imprez turystycznych w których tysiące turystów krajowych uczestniczyło w kolejnych Rajdach Staszicowskich, rajdach - Strażników Ochrony Przyrody i Szlakami Zamków i Pałaców po Ziemi Pilskiej. W 1997 był jednym z organizatorów Ogólnopolskich Dni Turystyki w Pile.

Wielokrotnie reprezentował pilskich turystów i krajoznawców na imprezach krajowych i zagranicznych. Trzykrotnie, w latach 1977,1992 i 1997, był delegatem na krajowych zjazdach PTTK. Przyczynił się do opublikowania przez wydawnictwo PTTK „Kraj” folderów „Szlaki wodne - Piława i Rurzyca” oraz „Szlaki wodne - Gwda”. W 1985 roku opracował monografię Oddziału PTTK w Pile, w 30. rocznicę jego utworzenia. Ostatnim jego dziełem było opisanie 38 km szlaku rowerowego wokół Piły, którego otwarcie nastąpiło w 2000 roku.

Posiadał liczne uprawnienia turystyczne. Był instruktorem kształcenia kadr, przewodnikiem terenowym, przodownikiem turystyki motorowej, pilotem wycieczek krajowych, pilotem wycieczek zagranicznych, kierownikiem wycieczek szkolnych, strażnikiem ochrony przyrody, organizatorem turystyki, członkiem Służby Kultury Szlaku PTTK. Wpisany został do Honorowej Księgi Zasłużonych Działaczy PTTK województwa pilskiego. Otrzymał godność Zasłużonego Przodownika Turystyki Motorowej PTTK nadanej przez Komisję Turystyki Motorowej ZG PTTK w dniu 1 lipca 1988 r.

Był członkiem: Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (1960), członkiem Plenum Miejskiego (1981-1986); Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Mechaników Polskich(1964); Towarzystwa Krzewienia Kultury Fizycznej (1977); Ligi Obrony Kraju (1970); Społecznej Rady Kultury przy Prezydencie Miasta Piły, Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego Pracowników Budownictwa i Spółdzielni Mieszkaniowej. Należał w 1982 roku do grona członków założycieli Towarzystwa Miłośników Miasta Piły. We wrześniu 1996 był w grupie członków, która podczas pobytu w Cuxhaven nawiązała współpracę z Stowarzyszeniem Pilan Pochodzenia Niemieckiego. Miał stopień podporucznika rezerwy Wojska Polskiego.

Za działalność zawodową i społeczną był wielokrotnie odznaczony i wyróżniony, m.in.: Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1988), Złotym Krzyżem Zasługi (1978), Srebrnym Krzyżem Zasługi (1968), Brązowym Medalem „Za Zasługi dla Obronności Kraju”(1989), Złotą Odznaką „Zasłużonego Działacza Turystyki" (1980),Złotą (1997) i Srebrną (1974) Odznaką „Zasłużonego Działacza Kultury Fizycznej", Złotą Odznaką „Za Zasługi w rozwoju województwa pilskiego”(1976), Odznaką „za zasługi w rozwoju Piły”(1977), Medalem „Zasłużonemu dla miasta Piły", Złotą (1972) i Srebrną (1970) Odznaką PTTK, Złotą (1981) i Srebrną (1976) Odznaką „Zasłużony w pracy PTTK wśród młodzieży", Odznaką "25 lat w PTTK" (1984), Odznaką „100.lecia zorganizowanej turystyki w Polsce”(1973), Odznaką „Za zasługi dla turystyki i krajoznawstwa województwa pilskiego”(1982), Odznaka „Zasłużony dla Oddziału PTTK w Pile”(1975), Honorową Odznaką PTTK „Miłośnik Krajny”(1977), Odznaką Honorowa „Przyjaciel Dziecka”(1977), Odznaką „Zasłużonego Działacza FJN”(1977), Złotą(1968) i Srebrną(1964) Odznaką Związku Metalowców, Srebrną Honorową Odznaką Ruchu Przyjaciół Harcerstwa(1999), Srebrną Odznaką Honorową Ochotniczych Hufców Pracy(1979), Medalem „Za zasługi w upowszechnianiu kultury fizycznej”(1979,1985).

^{Źródło: Towarzystwo Miłośników Miasta Piły (Wojciech Kicman)}