"To była lokalna hańba wobec Polski". Kościół św. Janów na konferencji w kinie Iskra

są zachwyceni,nic im nie dzwoni skoro świt w centrum miasta,hotel to obiekt 1000x razy pożyteczniejszy niż kościół,a Wąsowicz niech pilnuje swoich kibołków 🙂

sami sukienkowi przehandlowali ten kościół z resztą jak całą wiarę unich wszystko za kase

Uczą nas szacunku do obcych, a pogardy dla swoich. Każą nam miłować wszystkich, choćby ludożercę, a nienawidzić ojców i braci, za to, że nie gorzej, lecz inaczej tylko myślą.

Niestety, widziałem ten akt terroru barbarii. Alfred Kowalski - I sekretarz KW PZPR w Pile robił sobie potem zdjęcia na trupie świątyni. Odszedł do nicości w roku 2017. Jego dzieło zostało jako memento dla potomnych, żeby w końcu wyautować hydrę komuny z życia polskiego. Bo te łby odrastają jak Trzaskowski po Kwaśniewskim, Komorowskim, Wałęsie.

Co za napuszone bzdury. Nie dziwię się, że autor (-ka) nie raczył się pod tekstem podpisać.

Piła to czerwony lud. Komuchy z krwi i kości. Lewactwo bez szacunku dla wiary i kościoła. Lewactwo zwalczajace wiarę. Na szczęście są w Pile jeszcze oprócz tych wyzutych z polskości i katolicyzmu komuchow i SBkow prawdziwi Polacy szanujący wiarę

Likwidacja świątyni to ponure świadectwo czasów komuny. Kościół zasłużony dla Polski i Polaków, ale komuchy chciały mieć tingiel - tangiel, w budynku hotelu, i postawiły wesoły domek, dla dygnitarzy, panienek, kolesi, czerwonych, jak świt w Moskwie. Wstyd i hańba, komuchy precz, na wysypisko historii. Nigdy więcej, czerwonej ameby. Wieczna pamięć i cześć, świątyni zasłużonej dla Polski oraz Polaków.

Stadion żużlowy w Pile, to też ciekawy temat. Komuchy, nie zrobiły nic, aby w Pile istniał klub żużlowy. Wiele lat przy Bydgoskiej rosły drzewa i trawa. W Pile nie było klubu sportowego, na poziomie mistrzowskim, żużel lub siatkówka. Towarzysze w czerwonych skarpetkach, zlikwidowali świątynię, i postawili coś. Pomnik, czerwonej czapki, dla towarzyszy z Warszawy. Komuchy, słabo dbały o lokalną społeczność, nikt nie podjął się budowy silnego klubu sportowego. Z Piły zrobiono czerwone, senne miasteczko. Aj, przecież towarzysz z Warszawy, nie znał realiów prowincji, kazał pomalować płoty, na czerwono, che, che, che. Dzisiaj, gdy mamy wol, ność. Piła oddaje cześć towarzyszom z Warszawy, Brukseli. Iiiii, mamy żużel, siatkówkę, ooooorazzzzz, stare czerwone płoty lub hotel wolnych pokoi, che, che, che, tylko świątyni szkoda. Polska świątynia woła o sprawiedliwą pamięć. Stanisławie Staszicu, ty widzisz, co tutaj dzieje się, w twoim mieście, napisz protest, a ja podpiszę go wielkimi literami.

To były czasy gospodarki planowanej centralnie. Towarzysze z centrali, robili sierp i młot, z towarzyszy w terenie. Aktyw z prowincji, nie pozostawał objęty, na kaca, plenum, i budował Japonię. Z kartonu, papy, oraz drutu stalowego, ponieważ, w czasie wizyty wysokiego towarzysza
z centrali, wszystko musiało stać prosto, błyszczeć, pachnieć, śpiewać, ćwierkać, butkać, tutkać. Natomiast, po wizycie wysokiego towarzysza, to znaczy, po polowaniu, w lokalnym lesie, wypiciu kilku butelek wody z prądem, z prowincjonalnej elektrowni, zjedzeniu czerwonego, pieczonego prosiaka, tudzież udzieleniu wykładu chętnym panienkom, z teorii przyciągania obiektów w linii prostej, lub łamanej, według towarzysza Marksa, w sytuacji zagrożenia imperializmem, ze strony bajek Disneya. Wysoki towarzysz, wracał do centrali, zadowolony z osiągniętego wyniku, spożycia, wykładu, oraz z postępu, w budowie Japonii z kartonu, papy i drutu stalowego. Niestety, już po wszystkim, prowincja wracała do swoich realiów, kolejki, w sklepie, na półkach brak towarów, i tak do następnej wizyty wysokiego towarzysza Donalda, oooooo, Edwarda.