Gwiazdy na chodnikach, bohaterowie na ulicach

Za nami noc rozdania Oscarów. Miałem nadzieję, że będzie ona wyraźną formą protestu przeciwko wojnie w Ukrainie.

Myślałem, że gala będzie pełna odniesień do sytuacji, jaka panuje u naszych wschodnich sąsiadów, że będzie głosem wsparcia dla nich. Przecież tyle gwiazd kina w ciągu ostatniego miesiąca przypomniało sobie nagle o swoich ukraińskich korzeniach…

Myliłem się.

Nie oczekiwałem zbiorowej histerii, lamentów i zgrzytu zębów. Nie przeszło mi nawet przez myśl, że hollywoodzkie gwiazdeczki na myśl o Ukrainie będą publicznie podcierać sobie noski (no, chyba, że od koki). Chciałem tylko gestu solidarności z ludzkimi tragediami, które mają wpływ na cały świat. Na ten w świetle reflektorów za oceanem również, chociaż może jeszcze nie dociera to do tamtejszych celebrytów.

Już wiem, że byłem naiwny.

Co zobaczyłem? Kilka gestów, parę niebiesko-żółtych wstążek… A poza tym wszystko po staremu. Jak gdyby nic się nie stało, nic się działo.

Uśmiechy, łzy po wygranych lub porażkach, wesołe pląsanie po czerwonym - jak krew ukraińskich dzieci - dywanie.

W środku tego cyrku przełączam kanał i widzę nieogolonego mężczyznę, prezydenta barbarzyńsko zaatakowanego kraju, który mówi o kolejnych bombach i o kolejnych śmierciach.

Wracam na galę. A tam chwila ciszy. Tak "autentyczna", że nasłuchiwałem, czy któryś ze znudzonych gwiazdorów nie przerwie jej głośnym beknięciem.

Mówimy, że świat jest mały. Cały czas jednak zbyt duży, by zrozumieć, co się na nim dzieje.

Wiem, że 10 tysięcy kilometrów to zbyt dużo, by słyszeć świst rakiet nad Kijowem. W cieniu palm nie szukają schronienia przerażone dzieci, a na plażach Venice leżą - niczym wyrzeźbione dłutem Michała Anioła - ciała muskane promieniami kalifornijskiego słońca, a nie trupy rozdarte rosyjskimi kulami.

W Los Angeles nie ma już aniołów. One codziennie ulatują w ukraińskie, czarne od dymu niebo.

Na Hollywood Boulevard gwiazdy leżą na chodnikach, a w Mariupolu bohaterowie na ulicach.

Najwyższy czas, by także w "Fabryce Snów" zrozumiano, że wojna w Ukrainie to nie teatr, lecz prawdziwy wojenny spektakl.

Przerażający spektakl, w którym wszyscy możemy zostać wciągnięci do gry.