Lepiej późno, niż wcale

Młodym ludziom 14 lutego kojarzy się głównie z Walentynkami. Mieszkańcy Piły, stolicy regionu, z którego piastuję poselski mandat, obchodzą tego dnia rocznicę powrotu miasta w granice Polski w 1945 roku. Teraz dzień ten zyskał całkowicie nowy wymiar i to o znaczeniu ogólnopolskim.

Podczas 26. posiedzenia Sejm przyjął projekt ustawy o ustanowieniu 14 lutego nowego święta państwowego - Narodowego Dnia Pamięci Żołnierzy Armii Krajowej. Podczas debaty miałem zaszczyt przedstawić stanowisko klubu KO w tej sprawie.

To niewątpliwie bardzo ważna decyzja. Ta największa konspiracyjna armia w podbitej przez Niemcy i Rosję Europie powstała 14 lutego 1942 roku w wyniku przekształcenia Związku Walki Zbrojnej. Jak przypomniał Piotr Adamowicz, poseł sprawozdawca projektu ustawy, w katalogu świąt narodowych brakowało dotąd uczczenia tej najliczniejszej podziemnej struktury, walczącej w czasie II wojny światowej o wolność Polski.

Armia Krajowa była przede wszystkim organizacją militarną, ale stała się też niezwykle istotnym zjawiskiem społecznym, budującym naszą tożsamość narodową na następne trudne lata komunizmu. Śmiem nawet twierdzić, nie byłoby „Solidarności” i dzisiejszej niepodległej Polski bez ogromnych poświęceń i nigdy nie gasnącego w pokoleniu żołnierzy AK ducha wolności.

Za ustawą o ustanowieniu Narodowego Dnia Pamięci Żołnierzy Armii Krajowej opowiedziało się 429 posłów, nikt nie był przeciw ani nie wstrzymał się od głosu.

Ale zanim wszyscy podnieśli ręce za nowym świętem, posłanka PiS Maria Koc wyraziła zdziwienie, że dopiero teraz projekt ten jest procedowany. Pani poseł najwyraźniej zapomniała - albo pamiętać nie chce - że to jej polityczna formacja, o tak wzmożonej patriotycznej „czujności”, miała na to osiem lat, a nie zrobiła nic.

Cóż, jak śpiewał Stan Borys: „Lepiej późno, niż wcale”.