Klapy Plus

Rząd nie ma jakoś szczęścia do swoich hucznie zapowiadanych projektów. W sferze podatkowej całkowicie skompromitował się Program "Polski Ład". Po fiasku programu "Mieszkanie Plus", teraz już na starcie totalnie poległ program "Mieszkanie bez wkładu własnego". Klapą okazała się reforma szpitalnictwa, związana z kategoryzacją placówek leczniczych i pomysłem utworzenia rządowej Agencji Restrukturyzacji Szpitali, na którą miały pójść grube pieniądze z KPO.

Potężny poślizg zalicza obietnica Mateusza Morawieckiego, że w 2025 roku na polskich drogach będzie jeździć milion samochodów elektrycznych - w ciągu sześciu lat od tej zapowiedzi jest ich ledwie ok. 50 tysięcy.

Program pozwalający na zakup węgla w cenie 996,60 zł trafił do kosza kilka dni po podpisaniu przez prezydenta. Zastąpiła go ustawa o dodatku w wysokości 3 tysięcy złotych dla każdego gospodarstwa domowego, które używa do ogrzewania węgla – i od razu ustawiła w kontrze tych, którzy korzystają z innych źródeł ciepła.

O prognozach inflacyjnych prezesa NBP Adama Glapińskiego szkoda nawet mówić. Przy okazji zaserwowano elektoratowi bezmyślnych "pelikanów" wybiorcze przekazy: na przykład że w USA jest najwyższa inflacja od 40 lat (choć to tylko połowa naszej). Że mamy jedne z najtańszych paliw w Europie (ale że Niemiec za swoją pensję kupi paliwa 3,5 razy więcej, o tym już nic). Albo że Polska ma prawie stuprocentowy poziom zapełnienia magazynów gazowych, a Niemcy tylko w 60 procentach (tyle że pojemność naszych magazynów wynosi 3,3 mld m³, a niemieckie mogą pomieścić 23 mld m³ gazu, czyli siedem razy więcej).  

Jakby tego było mało, gdy za naszą wschodnią granicą toczy się wojna, Kaczyński mówi "nie" Unii Europejskiej. Doprawdy już lepszego sojusznika Putin nie mógł sobie wymarzyć!

I jeszcze - po prawie siedmiu latach sprawowania władzy - te głupawe rady PiS-owskich polityków, jak przetrwać trudny czas kryzysu. Nazbierać chrustu. Ocieplić domy. Jeść mniej i taniej. Wpaść na obiad do znajomych. Wyjechać pod namiot do lasu. Zacisnąć zęby. Optymistycznie patrzeć w przyszłość. Nie martwić się o węgiel na zapas, bo na razie jest lato.

Brzmi to jak kabaret, choć nie jest to już ten czas, gdy powinno być nam do śmiechu.