Zapach kobiety w kościele

Michał Woźnicki we wrześniu ubiegłego roku został wydalony przez papieża Franciszka ze stanu kapłańskiego. Wcześniej, jako ksiądz, nazywał Benedykta XVI „dziadem”, własną matkę określił mianem „obrzydliwej”, a Żydów uważał za „kleszcze”. Na tapetę wziął też kobiety, wykazując niezwykłą czułość na woń damskich perfum. Nawet w tej sprawie zaapelował do wiernych swej parafii.

- W kościele proszę zważać na to - jest to małe pomieszczenie - jak przychodzicie tu do kościoła, żeby nie używać albo bardzo oględnie używać, i to określone jakieś środki zapachowe, żeby w domu, w którym jesteśmy, w Domu Bożym, nie pachniało kobietą - wyznał kiedyś podczas kazania.

Argumentował też, że wyperfumowane kobiety mogą przeszkadzać innym wiernym o „wrażliwym sercu”, a sam zapach może być „bardzo wrogi”.

Woźnicki jako ksiądz wykazał się wyjątkową troską nie tylko o wrażliwość zapachową parafian, ale również Stwórcy. A że gospodarz Domu Bożego jest ponoć wszędzie, tak więc musi być szczególnie narażony na wrogie bodźce.

- Panu Bogu to chwały nie przynosi, a może być dla jakiegoś serca wrażliwego niepotrzebne, wręcz bardzo wrogie. Takim elementem, bo jego nie widać, a jest. Żeby w kościele nie było czuć kobietami, bardzo proszę o to czcigodne niewiasty, szanując każdą z was - tak spuentował swój wywód.

Pamiętacie z pewnością film „Zapach kobiety”, w którym w rolę niewidomego pułkownika wcielił się Al Pacino. Na pozór analogii tu niewiele, bo z Woźnickiego żaden Pacino, a i niewidomy nie jest. Wręcz przeciwnie. Zapach kobiety wyraźnie kłuje go w nozdrza.

Może zapach ministranta byłby mu łagodniejszy?

[BANER]0[/BANER]