Czwórka minus dla koalicji

W drugą rocznicę wygranych wyborów parlamentarnych daję koalicji taką ocenę, bo kilka rzeczy jej się udało, ale wiele jeszcze nie. I nie tylko za sprawą "hamulcowych" prezydentów: Dudy i Nawrockiego.

Dwa lata temu, po odsunięciu PiS od władzy, wiedziałem, że wielu obietnic wyborczych nie uda się obecnej koalicji spełnić.

Takich jak: przywrócenie praworządności w sądach, związki partnerskie, liberalizacja prawa do przerwania ciąży czy tzw. ustawy wiatrakowej zmniejszającej odległość turbin wiatrowych od domu itd.

Powodem był Duda, który nie krył niechęci zarówno do Tuska, jak i całej koalicji, co zaowocowało wetami, które uniemożliwiały realizację deklaracji wyborczych koalicji 15 Października w tych obszarach.

Podobnie już na początku swojej kadencji robił i zapowiedział to Nawrocki.

Także przegrana Trzaskowskiego w wyścigu do Pałacu Prezydenckiego przekreśliła definitywnie takie możliwości.

No i stało się to, co miało się stać.

Rozczarowanie części wyborców rządami Tuska, spadek notowań dla niego, wzrost poparcia dla Konfederacji Mentzena i Korony Polskiej Brauna, tragicznie niskie notowania partii Hołowni i jego udawana czy prawdziwa rejterada do Genewy.

Dlaczego zatem w ogóle je składano?

Po pierwsze dlatego, by odsunąć PiS od władzy.

I to się udało.

Jednak ryzykownym, jak widać, pomysłem było stawienie wszystkiego na jedną kartę, czyli wygraną Trzaskowskiego.

Gdy przegrał, cała misterna strategia się posypała jak domek z kart i teraz pozostało już tylko tłumaczenie się, że mieliśmy dobre chęci i pomysły, ale Duda z Nawrockim je zablokowali.

Tylko że takie odwracanie kota ogonem wielu wyborców obecnej władzy nie przekonuje.

Do tego publiczne kłótnie w ramach koalicji, które popularności raczej jej nie przynoszą, a ją osłabiają.

Nie wiadomo też, co dalej z partią Hołowni. Jeśli się rozpadnie, to może być koniec koalicji.

Co się udało?

Obniżenie inflacji, utrzymanie programów socjalnych, niskie bezrobocie, programy inwestycyjne w polską gospodarkę, zwłaszcza w przemysł zbrojeniowy i koleje.

Choć martwić może wielki deficyt budżetowy państwa.

A w polityce zagranicznej, mimo ambasadorskiej obstrukcji byłego i obecnego prezydenta, wzmocnienie pozycji Polski na arenie międzynarodowej, bardzo osłabionej po rządach PiS, które chciało wstawać z kolan, ale przy okazji walnęło od spodu w blat od stołu.