Epifania, objawienie się boga człowiekowi

Popularnie zwane świętem Trzech Króli, choć właściwie powinno być Trzech Magów, bo ci którzy pokłonili się Jezusowi w żłobku byli - według Marco Polo - prawdopodobnie perskimi kapłanami zoroastryzmu, magami z Saveh, w Iranie.

Bóg wkroczył w historię człowieka pod ludzką postacią, a rezultaty tego kroku widać na całym świecie. Także w Kerali, w India, najbardziej chrześcijańskim stanie na subkontynencie.

Początki chrześcijaństwa w Kerali

Według tradycji, przyniósł je św. Tomasz Apostoł, który przybył do portu Cronagore, niedaleko Koczinu, w roku pięćdziesiątym drugim n.e. Nawrócił wielu jej mieszkańców , w tym tych z najwyższej warany, braminów Namboodri.

Druga fala nawróceń na chrześcijaństwo miała miejsce po tysiąc pięćset trzecim roku wraz z przybyciem Portugalczyków, którzy poszukiwali przypraw na europejskie stoły. Kardamonu, cynamonu itd. W Koczin Vasco da Gama założyły pierwszą handlową faktorię, która miała umożliwić handel z Indiami.

Potem byli Holendrzy, którzy przywieźli protestantyzm i Brytyjczycy, którzy założyli Kościół Anglikański w Indiach (CSI).

Ilu jest chrześcijan w Kerali?

Według różnych szacunków około dwudziestu procent.

Najwięcej, bo aż ponad 70 procent z tej liczby, stanowią wierni trzech Kościołów Wschodnich: Kościoła Ewangelickiego św. Tomasza, Kościoła Chaldejsko-Syryjskiego oraz Niezależnego Kościoła Chaldejsko-Syryjskiego. Katolicy łacińscy to ok. 19 procent. Dalej jest kilka kościołów protestanckich.

Chrześcijanie w Kerali żyją w symbiozie z przedstawicielami innych wyznań, w tym z hinduistami i muzułmanami. Nie ma w tym stanie większych konfliktów religijnych, jak choćby w stanie Maharasztra (Mumbaj) czy Biharze albo Gudżaracie, gdzie wielokrotnie doszło do krwawych walk, głównie między hinduistami i muzułmanami.

Kerala jest pod tym względem fenomenem w skali całego kraju. Szwędając się po keralskich wsiach wielokrotnie napotykałem na ustrojone kwiatami i wstążkami, kapliczki oraz wiernych spotykających się w ich pobliżu by odmówić różaniec czy śpiewać religijne pieśni. I co zaskakujące, wielu młodych, a nie tak jak np. w Polsce, starsze kobieciny.

Na nabożeństwa chodziłem do kościołów różnych wyznań i wszędzie byłem serdecznie witany, ale chyba najbardziej w kaplicy Kościoła Chaldejsko-Syryjskiego, w którym po mszy świętej dostałem, jak inni, praśad - jedzenie składane w ofierze bóstwu i konsumowane w przekonaniu, że jest przez nie pobłogosławione.

Ten zwyczaj przeniknął do chrześcijaństwa z hinduizmu, podobnie jak inne.

Epifania i darśan

W chrześcijaństwie "epifania" oznacza ukazanie się Boga człowiekowi, której pamiątkę czczą jego wyznawcy szóstego stycznia, w święto Trzech Króli.

W hinduizmie mamy "darśan" - "boskie widzenie". Pielgrzymi, podobnie jak my lub magowie, wędrują tysiące kilometrów by uzyskać "draśan" bezpośrednie widzenie boga lub guru.

Tęsknota i dążenie do Transcendencji w różnych religiach ma wiele podobieństw oraz znaczących różnic. To wiele dróg prowadzących do jednego celu.

Boga czczonego pod różnymi postaciami i nazwami, choć w istocie jest Jeden.