Grali i śpiewali dla Wojtka Olesiaka - wolnego ptaka z Poznania

Poznańska Prochownia Muzyczna nie zasypuje gruszek w popiele. Reaguje na wszystko, co wartościowe, a nie komercyjne - jak to czynią instytucje kulturalne obdarowywane znacznymi dotacjami w ramach różnorodnych grantów.

Było już wspólne muzykowanie dla śp. Kazimierza Milera, teraz podobny koncert dedykowany był śp. Wojciechowi Olesiakowi. Był On wybitnym artystą, którego twórczość inspirowała i poruszała wielu. Jego prace w dziedzinie malarstwa, grafiki, performance'u i video artu przyniosły odbiorcom wiele niezapomnianych wzruszeń i doświadczeń. Wzbogaciły polską scenę artystyczną.

Wojtka charakteryzowały: miłość do życia, styl bycia pełen humoru i tolerancji, jak również ironii i sarkazmu. Zawsze wykazywał życzliwość i miłość do świata i ludzi. Był wielkim fanem jazzu, progresywnego rocka, Franka Zappy, Milesa Davisa, twórczości Andy Warhola i Stanisława Lema. Kochał morze i góry, szczególnie te najbliższe Jego sercu: Tatry polskie i słowackie.

Wojciech Olesiak był wolnym ptakiem, który uwielbiał podróże. Zawsze ciekawiły go inne kraje i kultury.

Był kochającym bratem, ojcem i dziadkiem. Jego śmierć na pewno pozostawiła ogromną pustkę w sercach bliskich, córki Julii, syna Miłosza i całej Rodziny.

Jego niepowtarzalna twórczość i wspaniała osobowość na zawsze pozostaną w naszej pamięci.

Koncert Jemu dedykowany rozpoczął zespół Grupa "Szóstka" w składzie: Michał Szóstek - instrumenty klawiszowe; Piotr Kuhn - gitara, śpiew; Robert Rajpold - harmonijka ustna; Jerzy Konopa - saksofon tenorowy, klarnet, trąbka - zapraszając muzyków do wspólnego grania.

W Prochowni Muzycznej panował super klimat. Grupa Michała Szóstka wykonała ambitny program z pogranicza bluesa, funky i nieco jazzujący, zagrano i zaśpiewano nawet w klimatach szanty. Takie muzykowanie przypadło wszystkim słuchaczom do gustu. "St. Louis Blues" z harmonijką ustną, "For Me To You" z saksofonem, "Pod papugami" z harmonijką ustną ,"Muskrat Rumble" z klarnetem, "When the Saints Go Marching In" (zbiorowo), "Misty" Errolla Gardnera z harmonijką ustną oraz przebój poznaniaka Wojciecha Skowrońskiego "Ale to będzie zabawa". Ten ostatni oraz "Pod papugami" zaśpiewał Piotr Kuhn.

Ponadto grupa Szóstka akompaniowała Sławkowi Jaślarowi. Gdy Duduś grał na saksofonie, Michał pianistyczne akompaniował do sola na harmonijce ustnej w utworze "Spain". Roman Szkudlarek, harmonijkowy wirtuoz, wykonał bardzo zróżnicowany i trudny do wykonania repertuar. Znalazły się w jego wykonaniu takie kompozycje, jak " Concierto de Aranjuez" Chicka Corei, uwertura do Wilhelma Thela, "Kwiecień w Portugalii", "Gdy wszyscy święci idą do nieba" i "Cisza".

Autor piosenek turystycznych i przyrodniczych Andrzej Brzeg zaśpiewał "Pożegnanie z gitarą" Krzysztofa Klenczona i Marka Gaszyńskiego, "Bal wszystkich świętych" Budki Suflera oraz kompozycję własną "Cóż ja jestem". Zaśpiewał też utwory mieszczące się w konwencji tego dedykowanego koncertu. Muzycznie "wspominał" także Grzegorz Twaróg. W jego interpretacji (a raczej właściwsze będzie określenie, że śpiewał "po swojemu") posłuchać można było "10 w skali Beauforta" grupy Trzy Korony i "Przeżyj to sam" - piosenka o poznańskim rodowodzie: kompozycja Grzegorza Stróżniaka do słów śp. Andrzej Sobczak.

Dobrze, że są jeszcze ludzie kultywujący wspomnienia o poznańskich artystach. Przecież tak szybko odchodzą…